«قانوننویسی ابزاری» عنوان یادداشت عباس عبدی ، تحلیلگر مسائل سیاسی و اجتماعی که در آن آمده: در دهه ۱۳۷۰ قانون تعزیرات تدوین مجدد شد و موادی را با عنوان «تبلیغ علیه نظام» یا «تشویش اذهان عمومی» در مواد ۵۰۰ و ۶۹۸ قانون مجازات اسلامی تصویب و اجرایی شد. همان زمان یادداشتی در روزنامه سلام نوشتم و توضیح دادم که اگرچه این دو مفهوم در قالب دو ماده قانونی آمدهاند، ولی به لحاظ کلی فاقد معیارهای لازم برای قانون تلقی شدن هستند، زیرا نه ضوابط و معیارهای شکلی یک قانون را دارند و نه ضوابط محتوایی آن. از نظر محتوایی، ماده قانون باید متضمن انصاف و عدالت باشد.
عباس عبدی نوشت: مهمترین مولفه قدرت هر کشور از جمله ایران حمایت مردم از حکومتشان است به همین علت بارها نوشتم که اولویت نه با برجام و سیاست خارجی بلکه با سیاست داخلی است که باید قوام پیدا کند.
عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: شاید اغراق نباشد که بگوییم چین بزرگترین درس و خدمت را به رویکرد رسمی و سادهانگارانه موجود در سیاست خارجی ایران تقدیم کرد؛ رویکردی که در برخی از موارد تنه به سادهلوحی میزند.
فعال سیاسی اصلاح طلب در یادداشت «شورای نگهبان و اعتراضات کنونی» روزنامه اعتماد نوشت: متاسفانه شورای نگهبان به چند علت در بروز این شکاف میان جامعه و قانون اساسی نقش اساسی داشته و بهطور دقیق میتوان گفت که رابطه مردم و جامعه را با این متن مهم قطع کرده است.
عباس عبدی نوشت: از ابتدا بردن بازیکنان به دیدار رییسجمهور اشتباه بود. در شرایط عادی چنین دیداری مشکلی نداشت ولی برنامهریزان سیاسی باید توجه میکردند که این دیدار در شرایط اعتراضی کشور میتواند به منزله بهرهبرداری سیاسی تلقی شود.
عباس عبدی ، فعال سیاسی اصلاح طلب در پاسخ به یکی از مروجان «پروژه کشتهسازی» دانستن قتل کیان پیرفلک نوشت:
متاسفانه بسیاری از مردم با اتکا به این استدلال به مدت ۳ روز روایت سقوط هواپیما را هم پذیرفتند بعد معلوم شد که حقیقت مغایر این روایت است.
عباس عبدی نوشت: «انتصاب اخیر در مناطق آزاد به هر دلیلی باشد، یک معنای آن دهنکجی آشکار به جامعه است یعنی برای افکار عمومی و نخبگان پشیزی ارزش قایل نیستیم.»
عباس عبدی نوشت: صاحبان قدرت یا افراد بانفوذ سیاست در جبهه نواصولگرایی، از ادبیات فاخر سیاسی دور شدند و کلمه و ادبیات سیاسی را به ابتذال کشاندند. خودشان مفاهیم و کلمات مستهجن و لودگی را وارد ادبیات سیاسی کردند و بعد هم پیروزمندانه به آن خندیدند. چهبسا کوشیدند که کلمه «دیاثت» را تئوریزه کنند.
عباس عبدی در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: وقتی راه درست اطلاع رسانی را می بندید،نمی توانید به روایت علی دایی از اتفاقی که برای اسرا افتاده اعتراض کنید
من فکر می کنم دههی چهل وضع نقد و گفت و گو بسیار خوب بود. روشنفکران و نخبگان پویایی های خاص دوران خود را داشتند البته که به دلیل غلبهی فضای عمومی انحراف هایی هم وجود داشت، اما روشنفکران این قدر از فضای عمومی و از همدیگر دور نبودند که حالا از هم دور هستند.
جنگ نرم، پس از ورود جهان به عرصه فضاهای مجازی، شکل و شمایلی خاص و البته بسیار گسترده به خود گرفت. معمولا در این نوع جنگ، تلاش میشود با استفاده از روشهای معمول در فضای مجازی مانند هشتگ سازی، تاثیرروانی نسبت به کشورو ملتی خاص ایجاد شود. بنابراین، هشتگ در جنگ نرم بین دو یا چند کشور، به عنوان یک جنگ افزار، مورد استفاده قرار میگیرد و لابد این نوع جنگ افزار هزینههای خاص خودش را هم دارد؛ وگرنه چرا باید افرادی مانند رائفی پور، از بابت فاکتور شدن برخی هشتگها، توسط دیگرن عصبانی باشد؟
ماجرای روایت خلاف واقع برخی نمایندگان مجلس یازدهم از رخدادهایی که علاوه بر وجود چندین شاهد، دوربینهای عکاسی و فیلمبرداری نیز آن را ثبت و ضبط کردهاند، رفتهرفته ابعاد شگفتانگیری میگیرد.
نظام سلامت کشور در حال فروپاشی است. این سخن، چکیده و عصاره نامهای است که وزیر بهداشت به رهبری نوشته و تقاضای قرنطینه با کمک نیروی نظامی کرده است. او در این نامه با اشاره به آخرین جلسه ستاد ملی مدیریت کرونا و جلسه آخر هیات دولت دوازدهم گفته در برزخ دوران انتقال امور اجرایی، ما و همکارانمان در زیر آوار هزاران بیمار و مبتلا به کرونا و در کشاکش موج سهمگین پنجم، روز و شبهای نفسگیر و طاقتفرسایی طی میکنیم و ماندهایم که در این برهوت تنهائی به کدام مرجع پناه ببریم.