بی انگیزگی

انتقالِ رانتیِ دانشجویی که طبعا سطح علمی پائین‌تری دارد، به محل خدمت والدین دانشگاهی خود- و درخوشبینانه‌ترین حالت، در همان رشته‌ای که پذیرفته شده!- توازن و عدالت آموزشی را به هم می‌ریزد. وجود این رانت در کنار سهمیه‌های دیگر دانشگاهی، دانشجوهای معمولی را دچار چالش و حتی ناامیدی می ‌کند؛ یک دانشجوی عادی، ناچار است به دلیل نداشتن هیچ نوع رانت و پارتی‌بازی، شرایطی را که دوست ندارد تحمل کند. از سوی دیگر دانشجویی که تمام نهایت تلاش خود را کرده تا در یک دانشگاه معتبر پذیرفته شود، وقتی خود را در کنار دانشجوی انتقالی یا سهمیه‌ای می‌بیند که رتبه و تراز و طبعا دانش کمتری نسبت به او دارد، انگیزه خود را از دست می‌دهد و ممکن است او هم دچار آسیب‌های خاصی بشود؛ بی‌عدالتی در هر شکلش، آسیب‌زاست.