کارتن خواب

برای زنان خانه نیمه‌راه، برای کارتن‌خواب‌های بی‌سقف، برای معتادانی که داروی ترکشان نایاب شد، جنگ نه آغاز یک بحران، بلکه تشدید اضطرابی بود که هر روز زندگی‌شان را می‌ساخت. روایت پیش رو، گزارشی مستند از روز‌های نخست جنگ است، در خانه‌ای نیمه‌راه و در خیابان‌هایی که بلندترین صدای انفجارشان، بی‌کسی بود.

خاطره‌ای از دهه شصت نقل می‌شود که در بحبوبه سرما و بمباران بی‌امان، نخست وزیر دفاع مقدس، نیمه‌شب به استانداری کرمانشاه زنگ می‌زند و سراغ «دیوانه شهر» را می‌گیرد که در خرابه‌ها زندگی می‌کند. استاندار به خواست نخست‌وزیر، از فرماندار ماجرا را پیگیر می‌شود و می‌فهمد کمیته امداد جایی را برای او در نظر گرفته اما خبر دادن به مهندس موسوی را به فردا موکول می‌کند. نخست‌وزیر شبانه باز خودش تماس می‌گیرد تا ببیند چه شد. حالا این روزها که سایه جنگ همچنان سنگینی می‌کند، معلوم نیست دیوانه‌های شهر چه می‌کنند.

حوالی ساعت ۸ شب؛ اینجا «خانه نیمه‌راه» است. مهمانان این مهمانی زنان بهبودیافته از اعتیاد هستند؛ تعدادی از آنها هنوز ساکن این خانه‌اند و برخی مدت‌ها پیش از اینجا رفته‌اند و امشب برای مهمانی بازگشته‌اند.

فضای مجازی، تبلیغات شهری و رسانه‌های وابسته به شهرداری تهران مدتی است که دستاورد شهرداری علیرضا زاکانی را از پاکسازی دره فرحزاد را به نمایش گذاشته‌اند. نمایشی از جنگ کارکنان شهرداری با افراد آسیب دیده با لودر، پلیس، آتش‌نشانی و اورژانس. اما یک صحنه از این نمایش را شهرداری نشان نمی‌دهد و آن انتقال معتادان از دره‌ای در قهر تهران به قله‌ای در این شهر است.

سخنگوی ستاد مقابله با قاچاق کالا و ارز با بیان اینکه مشاهدات میدانی نشان می‌دهد حدود ۱۰ درصد بازار پوشاک به کالای قاچاق اختصاص دارد، گفت: بخشی از لوازم خانگی کره‌ای موجود در بازار، تقلبی هستند و فروش کارتن خالی یخچال و فریزرهای کره‌ای حتی تا چند میلیون تومان در فروشگاه‌های اینترنتی هم ادعای تقلبی بودن کالاها را تایید می‌کند.

هرچند ساماندهی معتادان متجاهر با شرایط خاص در مراکزی با عنوان یاورشهر انجام شده است اما «مشکل برای ترنس‌ها کما کان پابرجاست».

۲‌مامور فداکار پلیس بامداد ۱۳‌شهریور‌ماه برای کمک به دختر جوانی که توسط ۲‌سارق کارتن خواب دست و پایش در خانه‌ای در مجتمع نامجو بسته شده بود، خود را به مجتمع رساندند. طی درگیری بین دزد و پلیس یکی از ماموران بر اثر جراحت وارد شده به شهادت رسید.

هنوز ذهن بسیاری از ما درگیر شکایت برخی طلبه‌ها از چند هنرپیشه و پوشش آنهاست. اغلب ما احتمالا بارها از خود و دیگران پرسیده‌ایم که چطور می‌شود با یک گل سر و کلاه و عکس‌های فیلتر و روتوش شده اینستاگرامی و با استفاده ازاپ‌های مختلف، چنان به گناه افتاد که اقدام به شکایت از دیگری و نه از «خود» کرد؟ خودی که افسار نفسش را در چنین فضاهای مغشوش و تا حدود زیادی فیک رها می‌کند. اصلا مگر این آدم‌ها در دوران اوج فقر و فلاکت، وقت برای چنین سرک کشیدن‌هایی از کجا می‌آورند؟