پایان تحصن در بستر زاینده‌رود

 کشاورزان و مردم خواهان احیا و جاری شدن دائمی آب رودخانه زاینده‌رود بودند. این تجمع گسترده موجب شد، دولت وعده دهد که دولت به‌دنبال حل مشکل زاینده‌رود است و وزیران نیرو و جهاد کشاورزی، با یک دستور فوری مامور رسیدگی فوری به حل مشکل آبریز زاینده‌رود در هر سه استان چهارمحال‌و بختیاری، اصفهان و یزد شوند. اما شوربختانه، در این مدت، اتفاق خاصی نیفتاد و تصمیم و برنامه‌ای در پاسخ به درخواست کشاورزان اعلام نشد. 

چرا تحصن؟

با خشکسالی و کمبود آب، زمین‌های کشاورزی شرق اصفهان که اغلب زیر کشت گندم، جو و یونجه بودند، به منشا ریزگردها تبدیل شده‌اند. به گفته مقام‌های خانه کشاورز استان اصفهان، وضعیت زندگی نزدیک به یک میلیون کشاورز ساکن این استان که بیشتر آن‌ها در مناطق شرقی زندگی می‌کنند، در سال‌های اخیر به علت کمبود و نبود آب، دچار بحران شده است.

جایی که فردین، فردین شد!

پس از گذشت دو هفته از حضور کشاورزان در بستر زاینده‌رود، روز گذشته شورای میراب ها و آب‌بران و کشاورزان در بیانیه از پایان تجمع خود خبر دادند و اعلام کردند با توجه به وضعیت ذخایر آبی به مسئولان فرصت می‌دهند تا اقدامات لازم برای حل مشکلات را در مهلت تعیین شده به انجام رسانند.

تحصنی که با آتش تمام شد!

گرچه خبرهای رسمی حاکی از آن است که کشاورزانی که در بستر رودخانه زاینده رود چادر زده و تحصن کرده بودند، بالاخره با بیانیه‌ای به این تحصن پایان دادند، اما به دلیل عدم اطمینان به قول و قرارهایی عملی نشده مسئولان در طی این سال‌ها، برخی از آنان از جمع کردن چادر خودداری کردند و نمایندگان صنف در حال مذاکره با این افراد بودند تا از ادامه تحصن خود دست بکشند. اما گزارش‌های رسیده از منابع مختلف، حاکی از آن است که امروز صبح چهارم آذرماه، چادرهای این کشاورزان در بستر روردخانه زاینده رود، به آتش کشیده شد. البته خبرگزاری‌های رسمی آتش زدن چادر کشاورزان را  «به عناصر فرصت‌طلب و ضد انقلاب» نسبت دادند که به گفته آنان «از ابتدا تلاش می‌کردند مسیر مطالبات کشاورزان را تغییر داده و فضای ناامنی و بی‌نظمی در اصفهان به وجود آورند» به گفته این منابع «این افراد با حمله به چادرهای کشاورزان در بستر زاینده‌رود، تلاش کردند مانع از پایان تجمع کشاورزان شوند، در پی وقوع این حادثه، نیروی انتظامی افرادی را که در صدد ایجاد ناامنی بودند، دستگیر کرد.» بسیاری از منابع مستقل و شاهدان محلی، این روایت را تکذیب می‌کنند.

پیگیری خبرنگار «فراز» در این مورد به کجا رسید؟

خبر نگار «فراز» برای به دست آوردن اخبار مستند، و مطلع شدن از چند و چون دقیق ماجرای شب گذشته و صبح امروز در اصفهان، تلاش کرد با نمایندگان اصفهان در مجلس، استانداری و فرمانداری تماس بگیرد. دو تن از نمایندگان اصفهان، به «فراز» گفتند که جلسه دارند و فعلا فرصت مصاحبه ندارند. استانداری اصفهان، گفت که در این مورد نمی‌تواند صحبت کند و باید با معاونت سیاسی تماس گرفته شود، که متاسفانه این ارتباط نیز برقرار نشد. در نهایت، فرماندار اصفهان در گفت و گویی بسیار کوتاه، توضیح داد که وی هیچ اطلاع و توضیحی در این مورد ندارد: «چون این مسئله در حیطه اختیارات و وظایف من نیست! این مسئله مربوط به استانداری و معاونت سیاسی است و بهتر است با آن‌ها صحبت کنید.» پرسش مهم این است که چرا نمایندگان و مسئولان مختلف شهر اصفهان در رابطه با این حادثه، حاضر به صحبت و پاسخگویی نبوده و برخی حتی این مسئله را در حیطه وظایف خویش نمی‌دانند؟ عدم پاسخگویی مسئولان، گاهی منجر به پدیدآمدن شائبه‌هایی می‌شود که می‌تواند مجب حوادث جبران ناپذیر شود.

کشاورزان حق دارند اطمینان نکنند

گرچه آتش زدن چادرهای عمومی کشاورزان در بستر خشکیده زاینده رود، به عوامل فرصت‌طلب و ضد انقلاب نسبت داده شده و خود کشاورزان، طی بیانیه‌ای تحصن خود را پایان دادند؛ اما به گفته عضو هیات مدیره نظام صنفی کشاورزان اصفهان، «وعده‌های مربوط به حق‌آبه کشاورزان اصفهان و اقدامات لازم درون استانی تا کنون انجام نشده است.» و کشاورزان هنوز به مسئولان اطمینان ندارند.

بدیهی است تا مسئولان به وعده‌های خود عمل نکنند، اعترضات منجر به تحصن کشاورزان ادامه خواهد داشت و طبعا عده‌ای فرصت‌طلب هم در این میان، چنین درخواست‌های به حقی را از مسیر درست خود منحرف کرده و تحصن و اعترض کشاورزان را عملا به جریانی بدون فایده برای آنان تبدیل می‌کنند. مسلما مهم‌ترین عاملی که جلوی چنین رفتارهای اغتشاش‌آمیز را می‌تواند بگیرد، عمل مسئولان به قول‌ها، وعده‌ها و «دستورات ویژه» خود است.