گاردین نوشت: محمدجواد ظریف ، وزیر خارجه پیشین ایران، پیشنهاد تشکیل یک مجمع جدید با حمایت سازمان ملل برای همکاریهای هستهای غیرنظامی در سراسر خاورمیانه و شمال آفریقا را مطرح کرده است؛ مجمعی که به اشتراکگذاری اورانیوم غنیشده و دستاوردهای انرژی هستهای صلحآمیز اختصاص دارد و در راستای پایاندادن به تهدید سلاحهای هستهای در منطقه طراحی شده است.
وزیر امور خارجه پیشین کشورمان نوشت: ایرانیان هر مهاجمی را از میدان به در میکنند، چه برسد به یک بزدل نسلکش را که هیچ ایدهای از آنچه آغاز کرده است، ندارد.
حسام الدین آشنا مشاور رئیس جمهور در دولت روحانی در واکنش به استعفای ظریف نوشت: شهادت میدهم: سال ۹۲ اصلاً تمایل نداشت مسئولیت بپذیرد. سال ۹۶ صریحا گفت با کنار گذاشتنش از کابینه، فشار از روی دولت برداشته خواهد شد. سال ۱۴۰۰ هم داوطلب ریاست جمهوری نبود. سال ۱۴۰۳ هم قصد ورود به دولت را نداشت. هر چه کرد به امر مقامات عالیه بود نه میل خود. او ظریف است نه ضعیف.
اخیراً با حادثه قتل امیرمحمد خالقی، دانشجوی دانشگاه تهرا،ن دوباره صحبت از حضور برخی لباس شخصیها در تجمعات اعتراضی شد؛ هرچند که کمی قبل تر، کفن پوشان به اسم دفاع از حجاب یا مقابله با حضور ظریف در دولت به میدان آمده بودند.
مجلس در یک ماه گذشته چه اقداماتی انجام داده است؟ کدام طرحها یا لوایح در دستور کار جلسات علنی نمایندگان قرار داشته؟ دغدغههای مجلسیها در نطقها و تذکرها معطوف به چه مسائلی بوده؟ آن هم در آستانه سال نو و در روزهایی که شاخصهای اقتصادی و به ویژه ارزش پول ملی در وضعیتی بسیار متزلزل قرار گرفته است. به نظر میرسد که مروری بر مهمترین فرازهای مجلس در یک ماه گذشته، روشنگر نقش و جایگاه پارلمان در مسائل روز جامعه باشد.
از تمدید دوره ششم شوراهای شهر و روستا تا هجمه با ادبیاتی کمسابقه به محمدجواد ظریف و کوشش برای استیضاح عبدالناصر همتی از سوی جناح مخالف دولت؛ یکشنبه و دوشنبه روزهای شلوغ و پرخبری در مجلس بود. با اصرار نماینده بر مصوبههای خودرویی خود مثل کاهش تعرفه واردات تا ۶۰ درصد، کشاکش مجلس با مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز آغاز شد. تاجایی که برخی همچون محمدرضا صباغیان نماینده یزد نیز درباره خارجشدن مجمع تشخیص از وظایف خود طبق قانونی اساسی تذکر دادند. البته اینها همه ماجرا هم نیست.
نمایندگان مجلس در صحن علنی امروز، با ۲۰۷ رأی مخالف، با تقاضای یک فوریت در مورد لایحه اصلاح قانون نحوه انتصاب اشخاص در مشاغل حساس مخالفت کردند. به گزارش فراز اما فضای مجلس بیش از آنکه در مخالفت با این لایحه باشد، علیه یک شخص بود...
محمدجواد ظریف در عمده سالهای عمرش در صدر بوده و نمیتواند نادیدهگرفتهشدن را تحمل کند. او حتی به نوعی در توجیه استعفایش بعد از آمدن «بشار اسد» به تهران، معترض این شد که مقام وزارت خارجه نادیده گرفته شده اما در خوانشی دیگر، آن مقام متعلق به ظریف بود که نادیده گرفته شده بود و او چنین چیزی را برنمیتابد. نه از سر کبر و غرور بلکه از سر ذات و طبع تربیتیاش…
ریل سیاست خارجی در دولت چهاردهم تغییر میکند؟ چه کسی بر مسند وزارت خارجه خواهد نشست؟ اولویتهای سیاست خارجی در آینده پیشرو چیست و چه باید باشد؟ اینها پرسشهایی است که این روزها در افکارعمومی مطرح شده است. مسعود پزشکیان در جریان انتخابات ریاستجمهوری، آشکارا از لزوم رفعتحریم و حل نشدن مشکلات اقتصادی کشور در صورت تداوم تحریمها و مشکلاتی بانکی در حوزه FATF سخن گفت. به این ترتیب به نظر میرسد که در دولت او سیاست خارجی بار دیگر اهمیت ویژهای خواهد یافت. اما اینکه وزارت خارجه با چه راهبردی وارد عرصه میشود موضوعی است که سطح تصمیمگیری درباره آن فراتر از دولت خواهد بود. «ابوالقاسم دلفی»، دیپلمات و سفیر پیشین ایران در فرانسه در گفتگو با فراز میگوید: «رییسجمهوری در جریان انتخابات رفعتحریمها را به عنوان اولویت سیاست خارجی اعلام کردند و بنابراین باید انتظار داشت که این موضوع به سرعت در دستور کار اولویتهای سیاست خارجی قرار گیرد.»
کارشناس میزگرد سیاست خارجی، ضمن انتقاد از حضور ظریف و سنایی به عنوان همراهان پزشکیان در این میزگرد خطاب به این نامزد انتخابات ریاست جمهوری گفت: شما گفتید دولت سوم روحانی نیستم، اما الان با وزیر و سفیر دولت روحانی آمدید.