اصولگرایان - صفحه 3

درحالی که رسانه های مخالف پزشکیان در سه هفته اخیر تلاش کردند، او را پیرو روحانی بنامند، روزنامه شاخص جریان اصولگرایی به حضور اصولگرایان در ستاد انتخاباتی او اذعان کرد.

رئیس‌جمهور منتخب را رئیس‌جمهور انقلاب و رئیس‌جمهور مردمی که دوست دارند «آبادانی مادی و معنوی کشور» را در ذیل گفتمان انقلاب به دست آورند، می‌دانیم.

احمد زیدآبادی، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی اصلاح‌طلب تأکید کرد: اصولگرایان بی‌دلیل مردم رأی دهنده را سرزنش می‌کنند، در درجۀ اول، آنها خودشان مسئول شکست‌شان هستند.

آتش بس یک هفته‌ای دو طیف جبهه انقلاب به پایان رسید؛ آتش‌بسی که میان بخشی از بدنه حامیان قالیباف با حامیان جلیلی، فقط تا پایان جمعه شب پایدار بود. آن‌ها که در دور اول انتخابات ریاست جمهوری هم به شکل آشکاری به تقابل با یکدیگر در فضای مجازی پرداخته بودند، با مشخص‌شدن غیررسمی نتیجه آرا و پیشتازی مسعود پزشکیان، بار دیگر پرده سست اتحاد را کنار زدند؛ تا جایی که حامیان قالیباف شکست در انتخابات را به دلیل عدم کناره‌گیری جلیلی در دور اول و در نقطه مقابل جلیلی‌چی‌ها نیز شکست را به گردن کنارنرفتن قالیباف انداختند.

دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری روز جمعه برگزار و در نهایت مسعود پزشکیان با اکثریت آرا به عنوان نهمین رییس‌جمهور ایران انتخاب شد. انتخاباتی که با مشارکت ۴۹.۸ درصدی همراه شد و نسبت به دور اول حدود ۱۰ درصد رشد داشت. اعلام رسمی نتایج شمارش آرا از حدود ساعت دو و ۳۰ دقیقه بامداد از شبکه خبر آغاز شد که از ابتدا تا پایان با پیشتازی پزشکیان همراه بود.

آیا روسیه از به قدرت رسیدن اصلاح‌طلبان بیم دارد ‌یا اینکه هرچه اصطکاک یک رئیس‌جمهور با غرب و مشخصا آمریکا بیشتر باشد، گزینه مطلوب‌تری برای گسترش همکاری‌های ایران و روسیه در نگاه کرملین است؟

به دلیل عملکرد سه‌ساله خالص‌گرایان، اعتبار آنان در میان حامیانشان نیز شدیدا کاهش یافت.

با نهایی شدن نتایج آرا، حملات بی‌وقفه حامیان جلیلی به قالیباف و حامیان او ناگهان متوقف شد. تا جایی که محسن منصوری که تا پیش از این حملات تندی علیه قالیباف و ستاد او کرده بود در پستی در شبکه‌ اجتماعی ایکس با تشکر از کاندیداها جبهه انقلاب نوشت: « فصل پیش‌رو، موسم همدلی است. تا دولت کریمه، یک یا حسین دیگر.» ساعتی پس از اعلام نتایج، محمدباقر قالیباف نیز در بیانیه‌ای از سعید جلیلی حمایت کرد اما اختلاف آنقدر میان بدنه رای او و جلیلی زیاد بود که این حمایت مورد قبول بسیاری از آن‌ها نیامد. در سوی دیگر اما جلیلی‌چی‌ها برنامه خود برای جذب ۳ میلیون ۳۰۰ هزار رای قالیباف را آغاز کرده بودند. رای‌هایی که تا پیش از این علیرضا سلیمانی سردبیر سایت رجانیوز، نزدیک‌ به جبهه پایداری و جلیلی آن را «حرام» خوانده بود. این برنامه به سرعت تاجایی پیش رفت که برخی حامیان پزشکیان از پاک‌شدن پست‌هایی که حامیان جلیلی علیه قالیباف که در جریان انتخابات منتشر کرده بودند، خبر دادند.

 نماینده پیشین مجلس با بیان اینکه عمدتاً دیدگاه‌های اصولگرایان حالت ژله‌ای دارد و به مرور زمان تغییر می‌کند، گفت:‌ یک انسان نباید باورهای ژله‌ای داشته باشد و طیف اصولگرا و اصلاح‌طلب هم فرقی نمی‌کند یا شما به طرح حجاب، طرح صیانت و به فیلترینگ اعتقاد دارید یا ندارید. این اموری که در کشور اتفاق افتاده است را کسی از مریخ نیاورده است. سوال من این است چه کسی در این کشور قدرت داشت، اما این امور را اصلاح نکرد؟

اصولگرایان در تصور خودشان بین «صالح مقبول» و «اصلح غیرمقبول» گیر افتاده‌اند، اما در نهایت اینطور خواهد شد که جمع صالح و اصلح‌شان برنده نخواهد بود.

در چند روز اخیر، منازعه اصلی در جهه انقلاب بر سر صحت و سقم نظرسنجی‌های مختلف گذشت. نظرسنجی‌هایی که به نظر می‌رسد که تبدیل به جنگی نیابتی برای تحت فشار گذاشتن جناح رقیب شده است. اما ریشه این دعوا کجاست و دو کاندیدای مهم اصولگرایان ، در این جنگ به دنبال چه هستند؟

حضور مصطفی پورمحمدی در وزارت کشور برای ثبت‌نام و بعد از آن احراز صلاحیتش از سوی شورای نگهبان، نگاه‌های کنجکاو زیادی را متوجه او کرد و مناظره نخست نشان داد که چنین کنجکاوی‌ای بی‌دلیل نبوده است. اما پرسش مهم این است که پروژه پورمحمدی کیست و چه در سر دارد؟ او از کجا به این نقطه در سیاست ایران رسیده است؟ در این گزارش نگاهی به زندگی پورمحمدی و سیر او در سیاست داریم.

فعال اصولگرا در توئیتی نوشت: گویا قرار است در مناظره‌ها، آقای زاکانی علیه آقای قالیباف تیغ بکشد.

رسانه اصولگرا نوشت: آنچه امروز جبهه انقلاب گرفتار آن است فاصله گرفتن از کار تشکیلاتی از مرحله ثبت نام و اجازه «آتش به اختیار» برای ثبت نام‌ها و به‌هم ریختگی در فضای تبلیغاتی و زدن نامزدهای خودی در فضای مجازی- هرچند معتقدم تخریب رقیب در جبهه مقابل هم رفتاری زشت و تقبیح شده است- می‌باشد.

جناب کاظم صدیقی امام‌جمعه تهران گفته‌اند که هر رئیس‌جمهوری که بخواهد این انقلاب را به هم بزند به درد کشور نمی‌خورد.

محمد ایمانی در کیهان نوشت: عقلانیت انقلابی، این نیست که افراد یا احزاب، از یک نامزد بُت بتراشند، مجنون وار در او بنگرند و جز زیبایی نبینند. بعد از آن هم، از سر غیرت، پنجه بر صورت دیگران بکشند، تخریب کنند، و افکار عمومی را بیازاراند و نسبت به اصل مشارکت، که نیاز و سرمایه راهبردی کشور است، دلزده کنند.

مهاجری گفت: چندی پیش خبری منتشر شد که آقای محسن رضایی به دنبال ائتلاف است، بخشی از آن خبر تکذیب شد. اما موضوع این است که آقای محسن رضایی می‌تواند چنین نقشی را ایفا کند؟ من به شدت تردید دارم.

حالا چهار روزی است که نگاه‌های بسیاری به سالن ثبت نام وزارت کشور است. تاکنون چهره‌های بسیاری در انتخابات ثبت نام کردند که برخی از آن‌ها منتسب به جریان اصلاحات بوده‌اند.

چرا وقتی سعید جلیلی کاندیدای ریاست جمهوری می‌شود، علیرضا زاکانی هم برای رقابت با او وارد عرصۀ انتخابات می‌شود؟ مگر جلیلی و زاکانی هر دو اصول‌گرا و انقلابی و غرب‌ستیز نیستند؟ مگر هر دو مدافع نظریۀ ولایت فقیه و گفتمان اسلام فقاهتی و اسلام سیاسی نیستند؟

هنوز هیچ خبر رسمی از حضور او و یارانش نیست. اما گویا دوباره عزمش را برای حضور در انتخابات ریاست‌جمهوری جزم کرده و همین زمزمه‌ها نگرانی‌های بسیاری را برانگیخته است. سخن از سعید جلیلی است؛ مرد در سایه که البته ابایی از اینکه خود را در سایه بخواند ندارد و حتی تشکیلاتی به نام «دولت در سایه» را نیز مدیریت می‌کند و برادرش وحید جلیلی هم در سایه صداوسیما را تحت اداره خود دارد. مردی با مواضع و افکاری که به قول محمد مهاجری فعال سیاسی اصول‌گرا، حتی در دهه ۶۰ نیز «ارتجاعی» محسوب می‌شد. او به عنوان نزدیک‌ترین نماینده به جبهه پایداری در دو دوره یعنی ۹۲ و ۱۴۰۰، بخت خود را برای رسیدن به پاستور امتحان کرده است و هر دو بار مردود شده. سال ۹۲ با حدود ۴ میلیون  رای رقابت را به حسن روحانی که از حمایت اصلاح‌طلبان برخوردار بود واگذار کرد و در سال ۱۴۰۰ در شرایطی که امیدی به پیروزی او وجود نداشت از کارزار انتخابات کنار کشید.