زبان فارسی

رئیس سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی وزارت آموزش و پرورش در خصوص ورود زبان‌های خارجه غیر انگلیسی به مدارس گفت: آموزش و پرورش تاکنون در این خصوص موفق نبوده که این عدم موفقیت آن هم دلایل مختلفی دارد، هنوز در دانشگاه‌ها نتوانسته‌ایم تنوع زبان‌های خارجی را تثبیت کنیم زیرا فرهنگ عمومی دانشگاهی ما هنوز این موضوع را نپذیرفته است.

به تازگی به بهانه سخنان فردی که در فضای مجازی به عنوان طنزپرداز شناخته می‌شود بار دیگر شاهنامه فردوسی به بحث روز بدل شده است.

فرهنگستان زبان و ادب فارسی برای واژه «پروفایل»، معادل فارسی «نماگر» را تصویب کرد.

رییس اقلیم کردستان عراق با بیان این که «عراق می‌تواند در آینده منطقه نقش مهمی را ایفا کند» تاکید کرد: اجازه نخواهیم داد اقلیم کردستان عراق یک خطر برای همسایگان‌مان، به‌خصوص ایران محسوب شود.

حامد کنی: یک کشوری مانند جمهوری آذربایجان، سعی دارد شاعری را برای خودش کند، شاعری که خودش هم می‌داند یک بیت ترکی ندارد | آن‌ها می‌دانند که تاریخ ندارند و برای این‌که حرفی بزنند باید تاریخ داشته باشند | حکیمی مانند نظامی با درایت می‌دانسته که چه زبانی را با چه خصوصیاتی و برای چه کاری انتخاب می‌کند | نظامی، مولانا و... وقتی به سراغ معنا رفتند، دیدند یک بن لازم است و آن بن را در زبان فارسی پیدا کردند؛ زیرا زبان فارسی صاحب یک قدمت تاریخی و فرهنگ است | می‌دانیم شخصیت‌سازی‌هایی که نظامی در هفت‌پیکر می‌کند، این هفت زن برای عراق، روس، چین، هند، ایران و... هستند، نظامی می‌خواهد بگوید همه این‌ها زیر اقلیم بهرام و زیر نظر ایران هستند | نظامی اهل گنجه است اما ترک نیست، ملیت هرکس با زبان او روشن است | نظامی حکیم است و نباید به او شاعر گفت | نقدی به آقای پزشکیان وارد است، مشخص است هرچه در دیوان نظامی بگردیم در آن بیت ترکی وجود ندارد، ایشان باید می‌گفتند خیلی خوشحالم به رغم این‌که شما ترک بوده‌اید، عاشق زبان فارسی هستید | شما مجبورید برای خواندن نظامی فارسی یاد بگیرید و آن‌موقع درگیر حافظ، نظامی، فردوسی، مولانا، خیام و... می‌شوید | موضوع جدی این است که ما داریم با زبانمان غریبه می‌شویم، لحن ما فارسی است اما دیگر کلماتمان فارسی نیستند.

«جمال‌الدین نظامی گنجوی»، شاعر بلندآوازه پارسی‌گوی، بار دیگر در کانون توجه قرار گرفته است. این بار اما نه به خاطر اشعار بی‌مانندش، بلکه به دلیل تلاش‌های اخیر برخی از ناسیونالیست‌های ترک در «جمهوری آذربایجان» که مدعی ترک بودن این ستاره درخشان آسمان ادب فارسی هستند. این ادعاها که با استناد به تشابهات اسمی و تفسیرهای خاص از اشعار نظامی مطرح می‌شود، با واکنش‌های بسیاری در ایران روبرو شده است. در همین راستا، «روزنامه اینترنتی فراز» به بررسی دقیق و کارشناسانه این موضوع می‌پردازد. در این ویدیو، استاد «حامد کنی»، پژوهشگر و مدرس ادبیات کلاسیک، با ارائه دیدگاه‌های علمی و تاریخی خود، به این پرسش اساسی پاسخ می‌دهد که آیا ادعاهای مطرح شده مبنی بر ترک‌تبار بودن نظامی گنجوی، پایه و اساسی دارد؟ همچنین، در این برنامه به نظریات محققان ایرانی درباره دلبستگی نظامی به فرهنگ و حکمت ایرانی و ضرورت تلاش‌های بیشتر برای حفظ و معرفی این شاعر گرانقدر در سطح ملی و بین‌المللی پرداخته می‌شود.

فارسی زبان رسمی و ملی ماست. میراث مشترک همه اقوامی که در این سرزمین زندگی می‌کنند. و سهم آذربایجان در تحکیم مبانی این زبان از هیچ جای دیگر ایران کمتر نیست. به یاد بیاورید که پیشگامان تدوین دستور و فرهنگ فارسی از آذربایجان بودند.

شورای شهر ارومیه همچنان صحنه‌ اختلافات زبانی است. پس از آنکه رئیس شورای شهر در یک مراسم رسمی از سخنرانی به زبان فارسی خودداری کرد، اکنون رسانه‌های محلی گزارش داده‌اند که یکی از اعضای کرد شورا نیز پس از اعتراض به عدم استفاده از زبان فارسی ، در جلسه اخیر شورا به زبان مادری خود صحبت کرده است. این روند که با بی‌اعتنایی به زبان ملی، بذر شکاف‌های قومی را در دل خود می‌پروراند، بار دیگر اهمیت زبان فارسی را به عنوان زبان میانجی و ضامن وحدت ملی یادآور می‌شود.

فراموشی، واژه‌ای غریب برای زبان شیرین فارسی که روزگاری، از کوچه‌ پس‌کوچه‌های شیراز تا پهنه‌ی خراسان، جاری بود. گویی تاریخ بار دیگر تکرار می‌شود؛ همان زبانی که در هجوم سهمگین اعراب، جان سالم به در برد، امروز در تسخیر واژگان بیگانه، غریبانه به انزوا می‌رود و سعدی، همان سخنوری که زبان مردم کوچه و بازار را به اوج رساند، حالا فهم کلامش نیازمند کلاس درس است! فراز در این گفت‌وگو با «حامد کنی» مترجم، نویسنده و پژوهشگر ادبیات کلاسیک، ضمن بررسی جایگاه سعدی و اهمیت سعدی‌شناسی، به ریشه‌های این غربت و راهی برای احیای شکوه از دست رفته‌ی زبان فارسی می‌پردازد.

آنچه روز یکشنبه در جلسه تودیع و معارفه شهردار ارومیه رخ داد، جلوه کوچکی از خواب شومی است که قوم‌گرایان برای آینده ایران دیده‌اند: طرد زبان ملی و رسمی از مناسبات اجتماعی و فرهنگی ایران، تعمیق شکاف موجود بین قومیت‌ها با حذف حلقه وصل بین آنها و خودی-غیرخودی کردن فضا است.

استاد شفیعی کدکنی می گوید آنها که می‌گویند به زبان محلی صحبت کنید در حال مقدمه سازی استعمارند.

روزنامه اصولگرا مواضع مقامات دولتی درباره «تدریس ‎زبان مادری» در مدارس را مورد نقد قرار داده است.

با مطرح‌شدن دوباره بحث آموزش زبان مادری، جریان‌های پانترکیست بار دیگر فعال شده‌اند و تلاش می‌کنند این مطالبه را دستاویزی برای نفوذ فرهنگ باکو و استانبول در ایران قرار دهند. در حالی که ترکی آذربایجانی بخشی از هویت ایرانی و شیعی ما است، برخی به‌دنبال آن‌اند که به نام زبان مادری، پانترکیسم را در ذهن کودکان ایرانی نهادینه کنند. این تحرکات، نه از سر دغدغه فرهنگی، بلکه تلاشی برای تحریف هویت ملی و تأمین منافع ضد ایرانی است.

زبان فارسی ریسمان اتصال تمامی شهروندان ساکن در جغرافیای ایران است.

رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی با بیان اینکه انتظار دارد در نتیجه همایش «زبان و خط فارسی گفتاری» پیش‌نویسی برای یکپارچه‌سازی این موضوع تهیه شود، گفت: محتاج همفکری با دستگاه‌های مختلف هستیم تا امکانات و محدودیت‌های آن‌ها را بشناسیم و در نتیجه آن پیش‌نویسی جامع تهیه کنیم.

الناز سخائیان، مدیرعامل شرکت نستله‌ ایران است، در معرفی او نوشته شده اولین مدیر ایرانی و اولین مدیر زن نستله در ایران. کسی که دکترای داروسازی دارد ولی این روزها به دلیل دیگری نامش در اینترنت و فضای مجازی پرتکرار شده است.

«درازآویز زینتی» و «کش‌لقمه» از آن دست کلماتی اند که سال‌هاست به اسم واژگان مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی در ذهن عموم مردم جا افتاده‌اند. البته فرهنگستان هرگز این کلمات را تصویب نکرده است. آنچه واقعا از دل تلاش‌های اعضای فرهنگستان درآمده، کلماتی چون «فرودگاه» و «کارخانه» است که امروز بخشی از زبان روزمره مردم است.

در حالی که کیهان ، بدنبال انتشار یک خبر متوهمانه با تکذیب وزارت ارشاد مواجه شده، باز هم بر همان خبر اشتباه اصرار دارد.

مسعود پزشکیان در جریان سخنرانی امروز خود به شوخی با غلامعلی حداد عادل پرداخت.

فرهنگستان زبان و ادب فارسی واژه «اخراج» را معادل واژه فرنگی «دیپورت» تصویب کرد.