تغییرات اقلیمی

کم‌آبی و بی‌آبی امروز به یک بحران بزرگ برای جامعه ایران تبدیل شده است. این بحران یک واقعیت عینی و ملموس است، اما مسئله این است که چگونه گروه‌های مختلف جامعه این بحران را معنا می‌کنند.

در روز‌های اخیر، تهران شاهد وقوع طوفانی شدید و کم‌سابقه بود که با باد‌هایی با سرعتی بالغ بر ۱۰۰ کیلومتر در ساعت، گرد و غبار گسترده، و بارش‌های مقطعی همراه شد. این پدیده جوی که در پی هشدار‌های سازمان هواشناسی رخ داد، خسارات قابل‌توجهی برجای گذاشت و متأسفانه به مصدومیت بیش از ۵۰ نفر و فوت دو تن از شهروندان منجر شد. نهاد‌های امدادی و خدمات شهری در واکنش به این بحران به حالت آماده‌باش درآمدند، و مقام‌های محلی از جمله نمایندگان مجلس، خواستار بررسی ابعاد مختلف این حادثه شدند.

وزیر دفاع آمریکا ۹۱ مطالعه متمرکز بر موضوعاتی مانند تغییرات آب و هوا، سلامت اکوسیستم و دموکراسی را زباله توصیف کرد.

گرتا تونبرگ، فعال سرشناس سوئدی در اعتراض به تغییرات اقلیمی در هلند بازداشت شد.

درویش: همانطور که می‌بینید این روزها مسئولان اعتراف می‌کنند که کم‌کاری کردند و پاسخگوی نیازها نبودند. اما نمی‌بینیم که همین مسئولان بگویند در حال اجرای برنامه‌هایی مثل تجهیز ناوگان حمل و نقل شهری، جبران عقب‌افتادگی از توسعه انرژی خورشیدی و غیره هستیم.

آژانس بین‌المللی انرژی پیشنهاد کرده است که ایجاد میلیون‌ها شغل در انرژی پاک، مزیت است. اما حالا باید بدانید که این مشاغل در معنای واقعی‌شان هزینه محسوب می‌شوند.

تحرکات اخیر از جانب چین احتمالا می تواند نشانه تکرار تحولاتی شبیه تحولات دهه ۵۰ میلادی باشد؛ تکرار آنچه که تحت عنوان جنگ کره رخ داد؛ جنگی میان جمهوری کره (کره جنوبی) با پشتیبانی نیروهای سازمان ملل متحد به رهبری ایالات متحده آمریکا و جمهوری دمکراتیک خلق کره (کره شمالی) با پشتیبانی چین و کمک نظامی اتحاد جماهیر شوروی سابق. هنگامی که کوین راد نخست وزیر پیشین استرالیا و کارشناس خبره مسائل چین، به تازگی به یک روزنامه آلمانی گفت که جنگ سرد میان پکن و واشنگتن "محتمل است"، سخنان وی همچون بمب در کاخ سفید صدا کرد.

اگر تشکیل کانون‌های جمعیتی در حریم شهر تهران جلوگیری نشود، تا سال ۱۴۰۴ یعنی کمتر از چهار سال دیگر، حدود ۲۰ درصد جمعیت ایران در حریم شهر تهران ساکن خواهند شد. این خبر را مدیر کل حریم شهرداری تهران اعلام کرده است. به گفته وی از آن‌جا که حریم شهر تهران ۰.۴ مساحت کشور را تشکیل می‌دهد، سکونت ۲۰ درصد جمعیت کشور در این مساحت یک «فاجعه بزرگ» است و «مشکلات عدیده‌ای» برای پایتخت به همراه دارد.