سوخو ۲۵ جنگنده ای تهاجمی و بهینه برای پشتیبانی نزدیک زمینی است که در دوران اوج حکومت اتحاد جماهیر شوروی طراحی و ساخته شد. این جنگنده «تانک پرنده» لقب گرفت.
علی المقداد، نماینده حزبالله در پارلمان لبنان با بیان اینکه حامیان خلع سلاح مقاومت ابتدا باید ارتش لبنان را مجهز به جنگنده و موشک جهت مقابله با تجاوزات صهیونیستها کنند، تاکید کرد تصمیم دولت برای خلع سلاح حزبالله، فاقد ارزش است.
دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا به شدت از خروج نظامی آمریکا در سال ۲۰۲۱ از افغانستان انتقاد کرد و مدعی شد که تجهیزات نظامی ارزشمندی برای طالبان باقی مانده است و این تصمیم را نمادی از «بیکفایتی فاحش» رهبران نظامی آمریکا در آن زمان دانست.
نیوزویک نوشت: چین مایل است جنگنده چندمنظوره J-10 خود را به «کشورهای دوست» عرضه کند؛ این را وزارت دفاع چین اعلام کرده است، پس از آنکه گزارشهایی منتشر شد مبنی بر اینکه ایران در پی خرید این جنگنده است.
دستکم از دهه نود تاکنون، موضوع خرید جنگنده ها و پدافندهای نسل جدید مطرح است. اما همچنان این گره برای ایران به دست شرقیها، یعنی روسیه و چین باز نشده است. هرچند که در چهار سال اخیر، خبرهای غیررسمی متعددی از نهاییشدن قرارداد خرید جنگنده سوخو ۳۵ از روسیه حکایت داشت. با این همه، جنگنده ای تحویل ایران نشد و در جنگ دوازده روزه با اسرائیل، آسمان ایران به دلیل نداشتن نیروی هوایی روزآمد و قدرتمند، مورد تجاوز قرار گرفت. حالا با اعلام تلاش روسها برای قرارداد بزرگ با هند که در آن فروش سوخو ۳۵ و حتی سوخو ۵۷ گنجانده شده، برخی تحلیل گران بدعهدی روسیه در قبال ایران را ناشی از راهبرد آنها دانستند. البته در مقابل برخی نیز همچنان مدافع رابطه راهبردی با روسیه هستند و این کشور را تنها گزینه ایران معرفی میکنند.
دیپلمات اسبق کشورمان با اشاره به راهبرد نظامی روسیه با ایران نوشت: شاید این حقیقت کمک کند تا تهران درک بهتری از «واقعیت های روابط بینالملل» و «ضرورت های منافع ملی»، پیدا کند.
برد رادار جنگنده جی ۲۰ چین افزایش یافته است و اژدهای نیرومند چینی حالا دشمن را در فاصله سه برابری برد پیشین شناسایی میکند. این پیشرفت بزرگ به لطف کاربید سیلیکون (SiC) محقق شده است.
در حالی که تهران و مسکو در ادبیات رسمی خود از یک "شراکت استراتژیک" سخن میگویند که در میدانهای نبرد سوریه و اوکراین مستحکم شده است، آسمان ایران همچنان در حسرت جنگنده های موعود سوخو-۳۵ باقی مانده است. این تأخیر بیپایان، بیش از آنکه یک مشکل فنی یا مالی باشد، پرده از یک واقعیت تلخ برمیدارد: برای کرملین، خطوط تلفن قرمز تلآویو و مکانیزمهای حساس «عدم برخورد» در سوریه، از تعهد به تقویت پدافند هوایی شریک ایرانی خود استراتژیکتر است. داستان سوخو-۳۵، روایتی از یک اتحاد یکطرفه است که در آن ایران، پهپادهای حیاتی را تحویل میدهد اما در مقابل، تنها وعدههایی توخالی دریافت میکند.