حراج تهران

روزنامه فرهیختگان در مطلبی مدعی جعلی بودن تابلوی 22 میلیاردی حراج تهران شد.

هنرمندانی که آثارشان را در حراج می‌فروشند نگران مالیات نباشند؛ این اظهار نظر تازه علیرضا سمیع آذر، مدیر حراج تهران است. اما معاملات در این حراج در‌حالی به ارزش بیش از ۷۸ میلیارد تومان انجام شده و سمیع‌آذر نویدِ خاطر جمع از مالیات را می‌دهد که گمانه‌ها نسبت به  پولشویی، گران‌نمایی، تدلیس و غش در معامله در این حراج کماکان مطرح است.

در  حراج تهران بی‌قانونی کماکان جولان می‌دهد. به این صورت که عمدتا آثاری که با  قیمت‌های عجیب و غریب به فروش می‌روند، در واقع به فروش نمی‌روند بلکه توسط مالک اصلی خریداری شده، تا حباب قیمتی ایجاد کنند! 

اسپانسرهای مالی در دهه هشتاد بیشتر در قامت تهیه کننده ورود می کردند تا هم مالک معنوی اثر شوند و هم بی دردسر نقطه نظرات خود را در اثر مربوط بگنجانند. رفته رفته این اسپانسرها به قدری نقش تعیین کننده در آثار پیدا کردند که حتی در نقش مجزا از تهیه کننده باز هم توانستند در اثر اعمال نفوذ کنند.