پیام ماچادو از اسلو: مادورو «با توافق یا بدون توافق» قدرت را واگذار می‌کند

رهبر مخالفان ونزوئلا پس از خروج مخفیانه به اسلو رسید

به گزارش روزنامه اینترنتی فراز به نقل از العربیه، ماچادو پس از بیش از یک سال زندگی در اختفا، صبح روز پنج‌شنبه وارد پایتخت نروژ، اسلو، شد. سفر او به منزله نادیده گرفتن یک ممنوعیت سفر ۱۰ ساله است که توسط مقامات ونزوئلا علیه او اعمال شده بود.

ماچادو: مادورو باید برود

ماچادو طی یک کنفرانس مطبوعاتی در اسلو که به زبان اسپانیایی برگزار شد، موضع خود را صراحتاً بیان کرد: «مادورو قدرت را ترک خواهد کرد، چه از طریق مذاکره و چه بدون آن. تمرکز من بر تحقق یک جابه‌جایی قدرت منظم و مسالمت‌آمیز است.»

این رهبر اپوزیسیون ونزوئلا علی‌رغم کسب پیروزی قاطع در انتخابات مقدماتی مخالفان، از شرکت در انتخابات ریاست‌جمهوری سال گذشته منع شد. پس از آنکه مقامات کاراکاس در پی یک انتخابات بحث‌برانگیز، سرکوب مخالفان را تشدید کردند، ماچادو مجبور به زندگی مخفیانه شد.

 سردرگمی در استراتژی آمریکا؛ سیگنال‌های متناقض ترامپ

 تحولات داخلی ونزوئلا در شرایطی رخ می‌دهد که دولت ایالات متحده به رهبری دونالد ترامپ، در حال ارسال سیگنال‌های ضد و نقیض در قبال کاراکاس است.

 این وضعیت همزمان با تشدید تنش‌ها پس از توقیف یک نفتکش در سواحل ونزوئلا و مصادره محموله نفتی آن در روز چهارشنبه رخ داده؛ اقدامی که فشار بین‌المللی بر دولت مادورو را افزایش داده و ابهاماتی را در مورد جهت‌گیری سیاست‌های واشینگتن ایجاد کرده است.

ترامپ روز سه‌شنبه در مصاحبه‌ای با نشریه «پولیتیکو»، بدون ارائه جزئیات مشخص، به نیکولاس مادورو اشاره کرد و گفت: «روزهای اندک او به شماره افتاده است».

زمانی که از رئیس‌جمهور آمریکا پرسیده شد که آیا اعزام نیروهای زمینی این کشور را منتفی می‌داند یا خیر، او از دادن پاسخی قطعی اجتناب کرد. این اجتناب با توجه به این واقعیت بود که هرگونه عملیات بزرگ نظامی، مانند یک تهاجم گسترده (که بسیاری آن را دور از انتظار می‌دانند)، از حمایت سیاسی لازم در ایالات متحده برخوردار نخواهد بود.

با این وجود، ترامپ علنا عملیات مخفی در ونزوئلا را تأیید کرد؛ این در حالی است که هفته‌ها پیش نیز از احتمال عملیات زمینی در آینده‌ای «خیلی نزدیک» خبر داده بود.

اختلاف نظر در کاخ سفید؛ دیپلماسی «معامله‌محور» در برابر سخت‌گیری روبیو

ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، عموماً حامی سیاست‌های «تغییر رژیم» نیست و در عوض، از دیپلماسی مبتنی بر «معامله» طرفداری می‌کند. او تلاش کرد تا این رویکرد را از طریق ریچارد گرنل، نماینده ویژه خود، با مادورو به اجرا درآورد.

اما در مقابل، مارکو روبیو، وزیر خارجه ایالات متحده، که اصالتاً کوبایی است و به دشمنی آشکار با حکومت‌های کاراکاس و هاوانا شناخته می‌شود، در ماه‌های اخیر سیاست‌های به‌مراتب سختگیرانه‌تری را علیه رژیم‌های حاکم بر این کشورهای حوزه کارائیب در پیش گرفته است.