پژوهش «زهرا معینی» درباره شهرک اکباتان نشان میدهد که این شهرک، تنها یک مجتمع مسکونی نیست، بلکه به فضایی زنده و معنادار برای مقاومت اجتماعی تبدیل شده است. این تحقیق توضیح میدهد که چطور فضای شهری میتواند فراتر از یک بستر فیزیکی، به میدان نبردی میان قدرت و زندگی روزمره مردم بدل شود. در اکباتان، معماری خاص، جمعیت جوان، طبقه متوسط و تجربههای جمعی، بستری را برای شکلگیری همبستگی، سوژگی و اعتراض فراهم کردهاند. به همین دلیل، این شهرک در جریان اعتراضات ۱۴۰۱ به یکی از کانونهای مهم مقاومت شهری در تهران تبدیل شد؛ مقاومتی که نه صرفاً سیاسی، بلکه برخاسته از تجربههای روزمره، احساس تعلق و مبارزه برای حق به شهر است.