عدالت هنگامی محقق میشود که قانون حاکم باشد. قانونی که البته عادلانه تنظیم شده باشد. همچنین ساختارهای اجتماعی و اقتصادی در تعارض با تحقق عدالت نباشد. خیلی مختصر باید گفت هیچ کدام از این سه شرط را نداریم یا حداقل اینکه فاصله ما با وضعیت مطلوب زیاد است.
روزنامه همشهری متعلق به شهرداری تهران نوشت: رئیسی دنبال دغدغه رهبرانقلاب رفت و برایش طرح نوشت و اجرا کرد و تا حدی قیمت ارز تثبیت شد و چنین نشد که امروز شد.
«ناصر رستمی» قائم مقام اکبر رحیمی (محکومعلیه ردیف اول پرونده)، مسئول امور بانکی، مدیرعامل و رئیس هیات مدیره و نائب رئیس برخی شرکتهای گروه دبش در همکاری با این شرکت فعالیت داشته و مرتکب اقدامات مجرمانه متعددی شده است.
این روزها با نمونههای روشنی از فاصله گرفتنها و دور شدن عدهای از حکمرانان از واقعیتهای جامعه را در ماجرای احکام قضائی صادر شده درباره دو تن از وزرای دولت سیزدهم شاهد هستیم.
یکی از مشکلات اساسی کشور در تأمین منابع ارزی، بیتوجهی شرکتهای بزرگ صادرکننده محصولات فولاد و پتروشیمی برای بازگشت ارزهای حاصل از فروشی بوده که رقم قابل توجهی را شامل میشود تا آنجا که برخی گزارشها نشان میدهد در گذشته بیش از 70 درصد این منابع به داخل چرخه ارزی بانک مرکزی باز نمیگشته است.
با وجود ادعاهای دولتمردان سیزدهم و ادعاهای رسانه های حامی آن مبنی بر اینکه مرحوم شهید رئیسی ، خودش پیگیر تخلفات پرونده چای دبش و دو وزیر کابینه بوده، مسئول بازرسی دفتر رییس جمهور سیزدهم روایتی متناقض ارائه داد.
بازپرس پرونده دبش در توضیحات خود در مورد پرونده دبش به موارد عجیبی اشاره میکند. فولادی میگوید ابتدا ثبت سفارش چای در وزارت تحت امر ساداتی نژاد انجام شده و پس از ورود نهادهای نظارتی این ثبت سفارش از وزارت جهادکشاورزی به سمت وزارت صمت تغییر پیدا کرده است.
حالا که بعد از مدتها اعداد و آمار به اظهارنظرها برگشته است و برخی از مسئولان با ارجاع به ارقام، ویرانهای که تحویل گرفتهاند را تشریح میکنند، «کیهان» این اقدام را توهین به «اسب زین شده دولت سیزدهم » میداند و از نابلدی اسبسواران حرف میزند.
یکی از نهادهایی که خردادماه امسال، در جریان هشدار «فوری» دفتر ابراهیم رئیسی از دلار ۱۰۰ هزار تومانی قرار گرفته بود، صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران بود. به زبان ساده، نهادی که در ۶ ماه گذشته به یکی از اصلیترین ماشینهای تبلیغات ضددولت تبدیل شده بود، از ۸ ماه پیش در جریان پیشبینی دولت سیزدهم یها از سرنوشتِ ناگزیر دلار در پایان امسال قرار گرفته بود.
آنچه دولت انجام داد، شاید یک قربانی گرفت اما ریل گذاری صحیح برای گذر از پرتگاهی بود که اسب زین شده برای دولت چهاردهم میپیمود. اسبی که بار آن بدهی بود و این بدهی سال آینده هم همراه دولت خواهد بود.
حیات دانشگاه بدون دانشجو و استاد ممکن نیست. در طول تاریخ دانشگاه در ایران بارها ضعیف و زخمی شده است اما زخمی که در سه سال گذشته بر پیکره دانشگاه باقی ماند به سالها زمان برای درمان نیاز دارد. در طول این مدت تعداد زیادی استاد و دانشجو از صحن دانشگاه رانده شدند اما درهای دانشگاه به روی حجاببانها باز شد. این اینفوگرافیک به این سوال پاسخ میدهد که « دولت سیزدهم با دانشگاه چه کرد؟»
مسعود سپهر، استاد علوم سیاسی دانشگاه آزاد شیراز میگوید پزشکیان خیرالموجودین بوده که از سوی حاکمیت و تا حدودی مردم مورد اقبال قرار گرفته اما دولت او با محدودیتهایی روبهروست که کار را برای او سخت خواهد کرد.
رئیس دفتر رئیسجمهور در دولت سیزدهم گفت: در سه سال دولت شهید رییسی روابط بینالملل را با اولویت همسایگان برقرار کردیم و توسعه روابط بینالملل به معنای ارتباط با یک کشور خاص نیست.