شهر جدید پرند، نماد شکاف عمیق بین نقشههای رسمی و زندگی واقعی مردم است؛ جایی که زنان شبها از تاریکی خیابانها میترسند، جوانان در زمینهای خاکی خلوتشان را میسازند و دستفروشان با بساطهایشان فضا را از نو تصاحب میکنند. اینجا دیگر «مسکن» نیست، «مکان بیروحی» است که ساکنانش در سکوت، هر روزه در حال مقاومتی خاموش برای بازپسگیری زندگی و معنا هستند. اگر میخواهید روایت زندگی در پشتِ این دیوارهای بیهویت را بشنوید، گفتوگو با نویسنده این پایاننامه را از دست ندهید.